Wils­vrijheidꜛ

Tegenwerping (Epistemisch determinismeꜛ):
Als God nu al weet dat ik morgen x zal doen, ben ik niet vrij in mijn keuze al dan niet x te doen.
Preciezer: wat God weet is waar, dus als God X weet is X noodzakelijk waar. Het is dus noodzakelijk waar dat ik op tijdstip t x zal doen.
Antwoord:
Dit berust op een fout in modale toekenning, vergelijkbaar met die in het argument voor logisch determinisme. Uit KX (God weet X) en ¬◊(KX∧¬X) (Wat God weet is waar) volgt niet KX⇒□X. Daarvoor zou een andere premisse, KX⇒¬◊¬X nodig zijn. In termen van het veel-wereldenmodel: daarvoor zou nodig zijn dat als God X weet, er geen enkele wereld is waarin X onwaar is. Als we aannemen dat God in iedere wereld weet wat in die wereld waar is, is voldaan aan zowel de alwetendheidseis als aan de premisse dat wat God weet waar is, zonder dat die andere premisse waar is.
Tegenwerping (Profetisch determinismeꜛ):
Als God mij mijn toekomstige beslissingen bekend maakt ben ik niet meer vrij. Petrus was gedetermineerd God te verloochenen.
Antwoord:
Dat volgt niet. Het molinistisch gedachtenexperiment geeft een tegenvoorbeeld.

((Te doen.))

Varianten uitwerken: Zie Is the past unpreventable?ꜛ van George I．­Mavrodesꜛ. W = „God weet dat ik X ga doen”; D = „ik ga X doen”.

Versie 1
  1. □(W → D)
  2. W
  3. □D
Dit is de versie met de logische fout als hierboven beschreven.
Versie 2
    W → □D
  1. W
  2. □D
  3. Deze versie klopt logisch, maar premisse 1 is nu juist wat betwist wordt.
Versie 3 (Jonathan Edwardsꜛ)
  1. □(W → D)
  2. □W
  3. □D
Ook deze versie klopt logisch, maar de tweede premisse zegt dat God niet in een andere mogelijke wereld een andere handeling van ons geweten zou kunnen hebben — zonder een onafhankelijk argument voor determinisme is dat op voorhand onwaarschijnlijk.
((Overigens bedoelde Jonathan Edwards hier Aristotelische mogelijkheidꜛ, Aristotelische contingentieꜛ. Daar voorkennis in het verleden waar was, en het verleden Aristotelisch noodzakelijk is, volgt de noodzakelijkheid van Gods voorkennis — maar Aristotelische modale logicaꜛ laat de redenering dan weer niet toe.))

Ook wilsvrijheid in de context van determinisme (en/of toeval) behandelen.