Tegenwerping (Overtuiging kan algemeen en toch onjuist zijnꜛ):
Maar er bestaan ook breed gedragen onjuiste overtuigingen, bijvoorbeeld omtrent statistiek. Misschien maken mensen allerlei wetten op, en laten die vallen welke onhoudbaar zijn — dan blijven vanzelf de correcte over.
Antwoord:
Dat proces van „laten vallen” zou leiden tot een algemeen verlies van vertrouwen in die wetten, terwijl dat vertrouwen nu juist bij dieper doordenken toeneemt. Het gaat hier namelijk niet om willekeurig welke ongefundeerde overtuiging, maar om een basis voor ons dagelijks handelen. Zonder een analytisch a priori is er in het geheel geen logica, ook geen foutieve. Zonder de overtuiging dat andere geesten bestaan, of zonder ethiek, zijn er geen regels voor het respectvol omgaan met anderen, ook geen onjuiste.
Kenmerkend voor kennis a priori is nu juist dat ze niet uit de wereld valt af te leiden — en dus kunnen ze ook nooit onhoudbaar worden. Als ik twee druppels en nog twee druppels in een bakje gooi, en daar dan één (grote) druppel in zie liggen, concludeer ik niet dat de wiskunde onjuist is, maar dat druppels zich niet als wiskundige eenheden gedragen. Wellicht zoek ik dan naar een beter model, en ontdek dat de massa's van die druppels wel optelbaar zijn — totdat ik bij een nauwkeurige meting ontdek dat ook dat niet klopt. Weer verfijn ik mijn model, en introduceer de potentiële energie, en vervolgens quantumeffecten — maar nooit gooi ik mijn wiskunde over boord als gevolg van het telkens weer falen.