Syntaxis produceert semantiekꜛ doordat het gekoppeld is aan gedragꜛ. De betekenis van een computerprogramma is wat de computer doet als het dat programma krijgt, en dat is door inspectie van de structuur van de computer te ontdekken.
Antwoord:
Het is waar dat uit de structuur vaak af te leiden valt welk gedrag iets op zal roepen. Als ik gil zal mijn muis vluchten — maar betekent dat dan dat mijn gil „vlucht” betekent? Ludwig Josef Johann Wittgensteinꜛ geeft het voorbeeld van een kelner die vraagt „Wilt u ook zout in uw koffie?”, en daarmee zijn klant aan het lachen brengt. De kelner wist dat de klant zou lachen, en bedoelde ook hem aan het lachen te brengen — maar daarmee betekent de zin „Wilt u ook zout in uw koffie?” nog niet hetzelfde als „Lach!” Als ik een steen opneem en loslaat valt die — betekent die handeling dan „Val!”? Neen, geïnduceerd gedragꜛ heeft niets met betekenis te maken, al kan het op ons wel zo overkomen.
((Verder nog te doen.))
Om gedrag te krijgen moet er al gedrag zijn: zonder computer kan een programma niets. En die computer heeft wel een geïnduceerd gedrag, maar interpreteert de programma-opdrachten niet als commando's — dat doet hooguit de persoon die die computer gebruikt. Een life-spelꜛ kan ook als computer geïnterpreteerd worden, met de verschillende constellaties als programmaëlementen, maar die interpretatie ligt bij ons, en is niet inhaerent aan het spel: duizenden spelen met het life-spel, en maken vergelijkbare constellaties, zonder ooit aan programmeeropdrachten te denken.
Daar gedachten uit hersenactiviteitꜛ voortkomen zijn onze gedachten uiteindelijk terug te voeren op moleculaire bewegingen en toestanden in ons brein. In theorie zou iemand door die moleculen waar te nemen onze gedachten kunnen lezen.
Antwoord:
Stel dat iemand ontdekt dat de moleculaire bewegingen in een ander object (zeg, een wolk gas) geïnterpreteerd kunnen worden als gedachten — verheven, edele gedachten zelfs. Denkt die gaswolk dan? En als er nu een andere onderzoeker komt, die met een andere vertaalmethode in diezelfde gaswolk juist lage, gemene gedachten vindt? Welke van de twee interpretaties geeft dan de „ware” gedachten van die gaswolk weer?